Hulp vragen helpt je verder, het verhaal van Klaas

Voor Klaas is het vanzelfsprekend dat hij voor Ria zorgt. ‘We zijn al zo lang samen, dat doe je gewoon’, vindt hij. Hij stond er dan ook niet bij stil dat hij nu mantelzorger is. ‘Ik heb niet het idee dat ik iets speciaals doe. Ik zorg dat alles gewoon doorgaat.

Schroom niet om hulp te vragen

Als hij terugkijkt zijn er dingen die Klaas zeker anders zou doen. Eerder hulp vragen bijvoorbeeld. ‘Dat zit niet in ons dna, maar hulp vragen kun je leren. Ik had zelf veel uitgezocht en geregeld, maar liep soms vast in het oerwoud aan regels. Vaak weet je ook helemaal niet wat voor hulp en voorzieningen er zijn. Zo had ik geen idee van de Aanvullend Openbaar Vervoerpas of de Valys-taxi.’
Het bleek een goede zet om aan te kloppen voor een goed gesprek bij de gemeente of bij het Sociaal Wijkteam in de buurt. ‘Deze ervaren mensen weet precies welke wegen je moet bewandelen. Een keukentafelgesprek met het team, eventueel gewoon bij je thuis, is dan ook zeker een aanrader.’ Ook zou Klaas eerder een aanvraag indienen bij het CIZ, het Centrum Indicatiestelling Zorg. ‘Ze stellen vast welke zorg iemand nodig heeft en denken heel goed met je mee.’
Soms komt er ook hulp uit onverwachte hoek. ‘Mijn ex-vrouw bood zomaar aan ook een paar uur te helpen, nadat onze dochter zag hoe zwaar het af en toe voor mij werd. Kijk, dat verwacht je echt niet, maar het helpt wel!’

Goed voor jezelf zorgen

Wie zorgt voor een partner met dementie, is gauw geneigd zichzelf weg te cijferen. Maar het is juist belangrijk ook goed voor jezelf te zorgen. ‘Ik zeg altijd: het is voor haar ook beter als ik het leuk heb en uitgerust ben’, stelt Klaas. ‘Zoiets als het Buitenhuis in Wijdewormer is daarom een uitkomst. Daar nemen ze de mantelzorg tijdelijk van je over. Ria heeft er een fijne tijd en wordt er goed verzorgd, waardoor ik even een adempauze kan inlassen voor mezelf. Of regel een abonnement op activiteiten in het buurthuis voor je partner, als dat nog gaat, of kies voor dagbesteding. Dan heb je ook wat uurtjes voor jezelf.’

Ervaringen delen in Alzheimer Café

Zorgen voor jezelf is ook: praten met lotgenoten, bijvoorbeeld in een van de Alzheimer Cafés in onze regio. Er worden informatieve lezingen gegeven, maar het is er ook gewoon gezellig met  (live)muziek. ‘Het helpt om ervaringen te delen en te merken dat anderen precies weten waar je het over hebt’, zegt Klaas. ‘Ria en ik gaan er ook wel samen naartoe en mijn dochter is ook al eens mee geweest. Het zorgt voor fijne ontmoetingen en is nog gratis ook.’

Als het aan Klaas ligt, blijft hij zo lang mogelijk zelf voor Ria zorgen. ‘Of ik het opbreng om zoveel te blijven doen? Zolang er liefde is wel. Zelfs nu ze me niet meer herkent en ze binnenkort misschien toch naar een zorginstelling moet, blijf ik komen. Je groeit erin, maar je neemt wel steeds een beetje afscheid. Ergens is ze niet meer mijn vrouw, maar ik wil haar blijven zien, ook als ze niet meer doorheeft dat ik het ben. Het doorbreekt toch even haar dag.’

Meer weten over ondersteuning voor mantelzorgers? Klik hier.